جک اسپارو، عرق نیشکر، مروارید سیاه

اگر فیلم دزدان دریای کارائیب را دیده باشید. مخصوصاً سه قسمت اول آن را؛ می‌فهمید که جک اسپارو یک قطب نما داشت که جهت شمال را نشان نمی‌داد. ولی چیزی را نشان می‌داد که از آن بهتر و مفیدتر بود.

آن قطب نما جهت چیزی را نشان میداد که شما دوست داشتید به دست بیاورید. قطب نمای آرزوها بود. در یکی از صحنه‌های فیلم جک اسپارو قطب‌نما را برداشت و باز کرد، ولی جهت درستی را نشان نمی‌داد و دور خودش می‌چرخید.

جک متوجه شد در کنارش درون قایق یک بطری عرق نیشکر وجود دارد. و جک عاشق عرق نیشکر بود. هنگامی که بطری را برداشت و یک جرعه از آن نوشید. قطب‌نما جهت ثابتی را نشان داد. همان جهتی که او را به کشتی مروارید سیاه می‌رساند.

از جک اسپارو چه یاد میگیریم؟

گاهی در زندگی چیزهایی وجود دارند که نمی‌گذارند ما به هدف خود فکر کنیم. این‌ها قطب نمای آرزوهای مارا دور خود می‌چرخانند و ما را نیز گیج می‌کنند.

پس چه خوب است که گاهی به سراغ چیزهایی برویم که آرزو داریم به آن‌ها برسیم و در دسترس ما هستند. چیزهایی که انقدر دم دست هستند که گاهی آن‌ها را فراموش می‌کنیم. آن‌ها به ما آرامش و ذوق می‌بخشند. اگر به آن‌ها دست پیدا کنیم، با خیال راحت‌تر و روحیه بهتری به سراغ همان مروارید سیاه زندگیمان می‌رویم.

گاهی بهتر است کمی ترمز زندگی را بکشیم و به لحظاتی که می‌گذرند نگاهی بهتر و دقیق‌تر بیاندازیم. چیزهایی هستند که همگی باعث آرامش ما و راحتی ما می‌شوند ولی ما آنقدر درگیر کار و زندگی بوده‌ایم که به آن‌ها نگاهی نیانداخته‌ایم. ما نیز آن‌ها را نادیده گرفته‌ایم چون به هدفی می‌اندیشیده‌ایم که بزرگ و دور از دسترس بوده است.

پس بیایید یاد بگیریم بخاطر هدف‌های بزرگ، خوشی‌های زندگی را از خود دریغ نکنیم.

قویاً پیشنهاد میکنم اگر دزدان دریایی کارائیب را ندیده اید همین الان هدفتان را کمی معطل کنید و سه گانه آن را ببینیم.