صدای تیک تاک ساعت دیواری در گوشش طنین انداز است. چشم‌های خود را بسته. باد یخی به صورت و گردنش می‌خورد. لحظه را فراموش کرده دستان خود را به کمر می‌گذارد، باد خنک از درون یقه‌اش به داخل پیراهنش می‌خزد و به زیر بغل های خیسش می‌رود. گویی جان تازه‌ای در جسمش دمیده است. در …
روی صندلی چوبی نشسته‌ام. صندلی جیر جیر می‌کند و کمی لق میزند. به محل قرار همیشگیمان آمده‌ام. همان‌جایی که اولین بار زندگی را یافتم. همان‌جایی که شادی حقیقی را تجربه کردم و همان‌جایی که زندگیم تمام شد. با اشاره من کافه چی تهویه را روشن می‌کند. سیگاری روشن میکنم. اسپرسویی که سفارش داده‌ام را جلویم …
اگر شب بودم ماهم چراغی می‌شد برای بی چراغان چراغ اگر شب بودم شب یلدا می‌شدم برای عاشقان اگر شب بودم چراغی می‌شدم برای فقرا اگر شب بودم آرامشی می‌شدم برای درویشان اگر شب بودم سرد می‌شدم برای قدم زدن اگر شب بودم متعادل می‌شدم برای کارتن‌خواب‌ها اگر شب بودم طوفانی می‌شدم برای شاعران اگر …
روزگار عجیبی است. همه از ترس بیماری همه‌گیر ماسک میزنند. دوست داریم بگوییم همه، ولی در عمل پنجاه‌درصد رهگذران ماسک ندارند و اتفاقا در دسته افراد پرخطر نیز قرار می‌گیرند. کوچه آرامی است به ندرت غریبه رد می‌شود. همه از همین محله‌اند. کنار ما مغازه بقالی قرار دارد که سالهاست اینجاست و معمولا شلوغ است. …
معتقدم انسان ذاتا موجودی تنبل و تن‌پرور است. گواه آن رفتار انسا‌ن‌ها در طول تاریخ و تلاش او برای از زیر کار در رفتن مسائل مختلف است که یا اسم آن را زرنگی و یا راحت کردن زندگی می‌گذارد. چرا ما باید از زیر کار یک پیاده‌روی نیم‌ساعته در برویم و تمرین خود را به …
همهمه جمعیت سالن را پر کرده بود. هرکس در تکاپو بود زودتر به سمت خروجی حرکت کند و جان خود را نجات دهد. لحظات به تندی سپری می‌شدند. تنها حقیقتی که مشهود بود این بود که هرکس میخواهد زنده بماند باید فرار کند. همه فیلم در حال پخش را نیمه رها کرده. بسیاری همسر و …
هرچه می‌دوید گویی طول خیابان زیادتر می‌شد. خیابان‌ها و مغازه‌ها تمامی نداشتند. میان همهمه مردم در جشن سال نو و صدای خنده بچه‌ها در خیابان میگشت و همانند گم‌گشتگان به هرجا سرک می‌کشید و جستجو میکرد. راه به راه می‌ایستاد و از پنجره دکان‌های کوچک رنگارنگ درون آنها را نگاه میکرد. مردم می‌پنداشتند دیوانه یا …
“فقط سی دقیقه مرد جوان. فقط سی دقیقه بنشینید. لطفا تکان نخورید.” روی صندلی چرخدار کوچکی روبروی ویکتور میٰنشینم، کمرم را صاف کرده، شانه ها را به عقب میدهم و سرم را کمی بالا میگیرم. “لطفا تکان نخورید. این پنجمین باری است که دارم شما را تصویر میکنم. اگر بخاطر اصرار پدرتان نبود دیگر این …
تمرین نوشتن با نقاشی – James Abbott McNeill Whistler ادامه »
معتقدم یکی از بهترین راه ها برای شناخت افراد مراجعه به وسایل تفریح و سرگرمی و چیزهایی ست که همه روزه با آنها در ارتباط است. تصمیم گرفتم برای شناخت بهتر خود به سراغ وسایلی بروم که در این سالها مرا تعریف کرده اند. این وسایل برای هرکس معنی و مفهوم خاصی میتوانند داشته باشند …