نفس‌تنگی، احساس خس‌خس در گلو، جیغ ممتد دستگاه سنجش رادیواکتیو، و عددی که بین ۳ و ۴ نوسان می‌کرد. «سعی میکنم آرام نفس بکشم». شیشه ماسکم کمی بخار گرفته بود. با هر قدمی که بر می‌داشتم صدای شکستن فلز زنگ زده زیر پایم به گوش می‌خورد. «باید کمی آرام‌تر گام بردارم». هر از گاهی نگاهی […]
دیستوپیا، یک شهر ویران شده بیشتر بخوانید »
دو ساعت و 45 دقیقه. هشت نفرت انگیز. کولاک به زودی شروع می‌شود. مردی که دیزی دامورگو را با دست بسته به ردراک می‌برد تا او را به دار بیاویزد؛ جان روث دارزن. در راه به فردی می‌خورد که اتفاقاً او نیز جایزه بگیر است ولی روشی کاملاً متفاوت دارد؛ سرهنگ مارکوئس. مردی که برعکس
این هشت نفرت انگیز بیشتر بخوانید »
از وقتی که به یاد دارم همیشه به دنبال افزایش بهره‌وری بوده‌ام. در فکر اینکه آیا پیشرفتم در راه اهدافم به اندازه کافی سریع است یا خیر. آیا کارهایی که در طول روز انجام میدهم با اهدافم سازگار هستند. یا اصلاً هدفی که انتخاب کرده‌ام هدف درستی است یا نه. تا اینکه به مساله‌ای برخورد
تا مدتی پیش به مرض «یک توصیه برای همه» دچار بودم. آیا در نوشتن پیشرفت نمی‌کنید؟ روزانه هزار کلمه بنویسید. آیا آب بدنتان کم است؟ روزانه هزار کلمه بنویسید. آیا از اینکه زندگیتان پوچ می‌گذرد اعصابتان خراب است؟ هزار کلمه بنویسید. چیزی که الزاماً برای ما کار می‌کند شاید برای دیگران بی‌فایده باشد. خب پس
دکتر آلمانی و موش‌های مزاحم؛ یک توصیه برای همه بیشتر بخوانید »
امروز به لینک جالبی برخورد کردم. یک وبینار یک‌ساعته و رایگان، برای روز جمعه، در بهترین تاریخ و زمان، هیچ عذر و بهانه‌ای برای قبول نکردن ثبت‌نام وجود نداشت. به راحتی می‌شد روی دکمه مورد نظر کلیک کرد و در آن مشترک شد. ولی آیا این وبینار در خدمت هدف من است؟ چه اشکالی دارد؟
آیا در خدمت هدف من است؟ بیشتر بخوانید »
یادداشت امروز من جمله‌ای کوتاه است با مفهومی بلند. از کتاب کتاب بخت و اقبالی که در زندگی می‌یابیم، نوشته آلن دو باتن: تنها مقصد ما خودِ سفر است.
امروز که کتاب «بخت و اقبالی که در زندگی می یابیم» نوشته آلن دو باتن را میخواندم، در جایی از آن نوشته شده بود: کودکان سریع شگفت‌زده می‌شوند. و در جایی دیگر خواندم: در بزرگسالی نیز همین احساس را کمی متعادل‌تر به متخصصان و دانشمندان داریم. با خودم فکر کردم شگفت‌زده شدن چقدر می‌توان جذاب
چیزهای شگفت‌انگیز زندگی ما بیشتر بخوانید »
آیا شما هم از هیجان فراری هستید یا دوست دارید آن را بغل کنید؟ همه چیز به کوری ذاتی انسان برمی‌گردد. کوری ذاتی انسان که اتفاقاً جزو غرایظ بقا هم است. باعث می‌شود بعضی چیزهایی را نبینیم. آن چیزهایی که می‌بینیم و دقیقاً جلوی چشم ما هستند ولی مغز آن‌ها را از ما پنهان می‌کند.
کوری ذاتی انسان بیشتر بخوانید »
کاغذ سفید روبروی من است. تلاش میکنم چیزی بنویسم. سعی میکنم افکارم را مرتب کنم و آن‌ها را آرام آرام بر روی کاغذ تزریق کنم. روی صندلی کمی جابجا می‌شوم. فایده‌ای ندارد. بلند می‌شوم و از اتاق بیرون میزنم. قدم میزنم. یک فنجان قهوه می نوشم. دوباره برمی‌گردم. دو فنجان آب می‌نوشم. دوباره می نشینم.
از صبح در حال زور زدن هستم. نمی‌دانم چطور می‌توان از این کار دست کشید. یا بهتر بگویم چطور این کار از ما دست خواهد کشید. به شدت مرا درگیر کرده است. نتوانسته‌ام هیچ چیز درست حسابی بنویسم. برگه پر شده است از آن چیزهایی که دیگران فکر می‌کنند عالیست. ولی خودم با خواندنشان فقط
زور زدن در راه اژدها بیشتر بخوانید »